Naar de Pyreneeën en terug

24 juli 2018 - Pornic, Frankrijk

Zo, dat was behoorlijk balen, 6 dagen stil gestaan op een camping, in een dorpje waar niet veel te doen was. Als je daar 1 keer naar de markt gaat en de abdij bezoekt dan ben je klaar. De abdij was wel de moeite waard, mooi gebouw, of in iedergeval wat daar nog van over is, want het grootse gedeelte, de kerk, ligt nog 7 meter onder de huidige parkeerplaats.
Het dorp Saint Michel en l'Herm blijkt een van de oudste in Frankrijk te zijn, het bestond al in de tijd van de Galliërs. Het dorp was in eerste instantie een eiland in zee, Het blijkt dat het hele gebied onder zee niveau ligt en dat het door de natuur en later door de Fransen is ingepolderd. Het eiland werd destijds gekozen om er een Abdij op te bouwen.
Dat was even een intermezzo, om jullie een indruk te geven waar ik mee bezig ben onder het wachten.
De spaken die ik nodig had voor mijn achterwiel heb ik maandag 16 juli besteld in Nederland, normaal doet de post er 4 dagen over naar Frankrijk dus ik hoopte op donderdag, maar dat was natuurlijk te optimistisch, maar vrijdag was er nog steeds niets. Ik belde de fietsenmaker en die vertelde dat er op vrijdag meestal niet wordt geleverd omdat er markt is in zijn straat. Echt weer iets voor Frankrijk.
Ik ben uiteindelijk met een stel aardige Nederlandse mannen die ik als buren op de camping had gekregen, naar het postkantoor in L'Aiguillon sur Mer om te kijken of ze het pakketje hadden ontvangen. Toen we voor het postkantoor stonden, bleek dat de heren zelf naar het strand gingen en ik dus niet met ze terug kon naar de camping. Daar stond ik dan, op mijn slippers 5 km ver van mijn onderkomen. Er was wel een bus maar die ging pas om 16.00 en het was 12.00 uur. Het postkantoor kon mij ook niet helpen aan het pakketje dus ik baalde behoorlijk natuurlijk. Ik ben toen maar even over de markt gaan lopen en daarna op een terrasje gezeten bij een wakeboard school waar ze met een lier je door het water trekken. Ik heb daar heerlijk gelachen om al die beginners die geen meter vooruit kwamen.
Op zaterdag belde de fietsenmaker mij om te vertellen dat de spaken in de verkeerdr winkel waren afgeleverd, ze waren bij een soort praxis geleverd. Die winkel was toevallig op de weg naar de fietsenmaker, dus ik heb het pakje opgehaald en de fietsenmaker begon aan de klus. Na 5 minuten keek hij heel benauwd, want het bleek dat de ontvangen spaken te lang waren. Ik sprong nog net niet uit mijn vel. De spaken kwamen regelrecht bij de zaak vandaan waar ik het wiel met motor had gekocht. Zij hadden toch echt moeten weten welke spaken er nodig waren.
Na een paar keer vloeken en tieren zou de fietesenmaker dan maar het hele wiel opnieuw spaken met de te lange spaken, dat kon blijkbaar.
s'middags was mijn wiel klaar en kon ik mijn fiets ophalen bij een andere zaak in een stadje 18 km verderop. Gelukkig mocht ik van hem een fiets lenen in de ochtend en een aardige dame van de camping bood aan om mijn bagage daar naar toe te brengen, dan kon ze direct op bezoek bij vrienden van haar.
De fiets is de ondertussen gemaakt en rijdt weer als ern zonnetje.
Het karretje er achter werkt ook prima en ik zie er nu ook echt uit als een wereldfietser, want door de droogte zijn de fietspaden erg stoffig en mijn fiets, kar en ikzelf dus ook.
Nog een kleine anecdote als toegift.
Bij het inpakken zondag ochtend bleek dat ik de dop van mijn douche schuim kwijt was, hij kon dus niet in mijn fietstas dus deed ik hem bij mijn schoenen in ern aparte tas. Dat was ik natuurlijk na een tijdje vergeten en ik propte de schoenen tas lekker tussen de andere tassen op mijn karretje. Jullie raden het al, mijn schoenen ruiken nu heerlijk, maar ik niet zo !!!
De route langs zee is de laatste paar dagen prachtig, dus ik heb aardig wat foto's te plaatsten, jammer genoeg is het netwerk in deze omgeving erg slecht, dus ik hoop dat het lukt om ze te plaatsen.
Ik ben nu in het plaatsje Pornic op een kleine 90km van Nantes, ik heb besloten in de Bretagne door te steken naar St Brieuc en niet naar Roscoff te gaan, dan ben ik toch nog op tijd om met Lan te fietsen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Hanny:
    24 juli 2018
    Nou het is allemaal nogal wat ,maar je het het beleeft, en toch nog oprijd
    om met Len verder te gaan .hoop dat het verder van een leie dakje gaat.
    Houd de moed erin. Succes 🍀🍀
  2. Hein:
    25 juli 2018
    blijft spannend en verrassend