Naar de Pyreneeën en terug

Het is zover, ik ga naar huis. Zaterdag komt Anna mij ophalen in Calais. Ik heb dan ruim 3600 km gefietst en heb er genoeg van. Ik wil wel weer lekker naar huis, nog even 150 km trappen en dan stop ik.

Maar eerst ben ik jullie nog een verslag schuldig van de laatste 2 weken.

Toen wij uit Saint Malo vertrokken, (daar kan ik een liedje op zingen net als bij Rotterdam) haha, bleken mijn remmen erg veel lawaai te maken, bij stellen hielp niet meer en remmen deden ze ook nog maar nauwelijks.

Even contact opgenomen met een fietswinkel in St Malo leerde mij dat de beste man voorlopig geen tijd had om ze te repareren. Aangezien wij geen ruimte in ons schema hadden besloten we door te fietsen in de hoop nog onderweg een fietsenmaker tegen te komen. Remmen deed ik met mijn parkeer rem, dat lukte aardig en Lan fietste bij elke kruising voorop om te kijken of er verkeerd aan kwam, zo niet kon ik door rijden.

We vonden 1 fietsenmaker op 14 augustus in La Haye du Puits maar die had een extra dag vrij genomen aangezien het 15 augustus een feestdag is in Frankrijk. Dus uiteindelijk ongeveer 250 km zonder remmen gefietst. In Caen, waar Ilna Lan kwam ophalen vonden wij een fietsenmaker die wel wilde helpen maar die had nog maar 1 setje rem schoentjes over en ik moest er 2 hebben, voor elk voorwiel 1, we hebben het éne setje gemonteerd en konden het daarna zelf, we hebben bij intersports een setje gevonden en de andere kant dus samen (Lan en ik) er op gezet.

We hebben alle dagen samen heerlijk gefietst ondanks regelmatig wat regen en klimmen.

3 dagen voor aankomst begaf, na een flinke regenbui, mijn fiets GPS, dat was een flinke tegenvaller, want Maps stuurde mij regelmatig de verkeerde kant op, door weilanden of flinke trappen op, waardoor ik dan weer flink wat Km terug moet met vaak een extra klim als gevolg.

We zijn langs de Mont St Michel gefietst en bleven deze 3 dagen in de verte zien, bij het fietsen rons de baai, we hebben ook verschillende rustige stranden (vergane glorie) en belangrijke stranden gefietst, zoals Omaha beach en Arromanche (kunstmatige haven uit de WO 2), indrukwekkend.

De nachten sliepen we in vooraf geboekte Airbnb's, dat beviel goed maar veel mensen beginnen in het Frans met mij te praten en houden nooit meer op, wat voor Lan niet erg gezellig was, gelukkig was de eigenaar van de B&B in Arromanche een Engelsman, die ook nog eens gek op race auto's was. Dat maakte alles weer goed.

Tijdens onze tocht samen hebben we 440 km gefiets.

We zijn daarna met Ilna lekker in Caen gaan eten en de volgende dag de huur fiets van Lan teruggebracht naar een plaatsje op 120.km met de auto.

Op 18 augustus vertrok ik weer alleen, dat was heel raar en niet echt leuk, ik was toen al een beetje klaar met fietsen maar wilde toch nog even door omdat ik verwachtte dat ik wel weer de smaak te pakken zou krijgen, dat was niet zo.

Op maandag 20 ontmoette ik Susan en Nienke bij YPort bij de krijtrotsen van Normandië, heel mooi gebied.

Samen heel gezellig gegeten en de volgende dag ontbeten, omdat het regende ging ik laat weg en boden Susan en Nienke aan mijn bagage naar de volgende camping te brengen, dan zou ik sneller kunnen fietsen, dat was ook zo, maar na 10 km kreeg ik een klap band achter en moest mijn wiel eruit, dat lukte eerst niet, dus bij een garage hulp gezocht en gekregen, gelukkig kwamen Susan en Nienke mij helpen zowel fysiek als moreel, toch besloot ik die avond, toen ik om 20 uur op de camping aankwam omdat Maps mij weer eens verkeerd had gestuurd en onderussen mijn batterij leeg was en ik de steilste helling te voet moest beklimmen,  dat het genoeg was. Anna bood aan mij zaterdag te komen halen. Het is goed zo.!!!!!!

Als ik thuis ben krijgen jullie nog de afsluiting.