Anna & Anja down under in Australië 3 - 29 april 2018
13 april 2018 - Kakadu National Park, Australië
Vrijdag 13 april om 6.30 werden we opgehaald door een 4WD busje voor onze 3 daagse toer door Kakadu en Litchfield Nationale Parken.
Onze grote rugzakken hebben we bij het hotel in bewaring gegeven zodat we alleen een kleine tas meenamen met het hoogstnodige aan kleding en toiletspullen. Achter de bus was een aanhanger waar de tassen van alle toergangers en koelkisten met eten en ijsblokken werden vervoerd.
Wij waren de eersten die opgehaald werden dus wij konden kiezen waar we wilden zitten. Daarna was de volgende stop, bij een backpackersaccommodatie waar nog 11 passagiers instapten. In totaal waren we met 13 toeristen en 2 gidsen: Kate, en Nat die bij haar in opleiding was.
Kate was chauffeur en gids en gaf ons alvast een uitleg over wat er de eerste dag op het programma stond. Ook liet ze ons weten dat we elk moment mochten vragen om te stoppen voor een foto of om een andere reden.
Onze eerste stop was bij Fogg Dam, een uitgestrekt moerasachtig gebied waar we heel veel vogels zagen waaronder witte reigers, en mooie vegetatie. Hierna reden we naar Kakadu national park. Dit park is eigendom van een groep Aboriginals en wordt onder leiding van een commissie van 10 Aboriginals en 5 niet-Aboriginals van overheidswege onderhouden. Gids Kate vertelde dat er in de zestiger jaren, nog helemaal niet zo lang geleden dus, een referendum in Australië is gehouden over de vraag of Aboriginals wel of niet de Australische nationaliteit moesten krijgen (!). Een meerderheid was daarvoor. Nog n interessant detail: de grond die oorspronkelijk van de Aboriginals was, was hen afgenomen door immigranten. Pas veel later kwam er wetgeving waarbij Aboriginals hun land terug konden krijgen. Daarvoor moesten ze wel aan hele strenge eisen voldoen. Zo moesten ze bewijzen dat ze met hun families al heel lang een band met dat land hadden. En dat dit land hen onrechtmatig was afgenomen. Vóór de komst van de immigranten was Australië helemaal van de Aboriginals. Zij zijn verdeeld in heel veel verschillende volken die in Australië elk hun eigen land hadden. Net als in Europa bijvoorbeeld. Er bestaat nog een landkaart waarop je al die landen kan zien.
Onderweg naar Ubirr kwamen we o.a. langs t dorpje Jabiru. Dit dorp is ontstaan toen ontdekt werd dat er uraneum in de grond zat. Er staat o.a. 'n hotel in de vorm van n krokodil. Alles in het dorp wordt betaald door het bedrijf dat de uraneum wint. Over 5 jaar loopt de licentie af en wordt Jabiru waarschijnlijk een slaapstad. Aboriginals noemden dit gebied 'sick land' en hadden er daarom geen moeite mee om het af te staan. Om de onveiligheid van dit gebied aan hun kinderen uit te leggen, tekenden ze op rotsen een menselijk lichaam met opgezwollen gewrichten. Zo'n tekening en nog veel meer rotstekeningen zagen we later in Ubirr. Een uitgestrekt gebied met veel rotspartijen waarop Aboriginals in het verleden allerlei verhalen en gebeurtenissen uitbeeldden. De oudste tekeningen zijn vaag geworden. Vaak maakten ze nieuwe tekeningen over de oude heen. Na een lunch aan een picknicktafel kregen we een fikse wandeling langs al die tekeningen, met als climax n prachtig panorama uitzicht over een groot gebied rondom dat in het natte seizoen van november tot april/mei helemaal onder water staat. Wij hadden mazzel: we waren dit jaar de eerste groep die Ubirr kon bereiken, het water was net ver genoeg gezakt. Wel moesten we door 60cm diep water rijden. Na Ubirr reden we naar Nourlangie, een rotspartij waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over de moerassige Anbangbang billabong. Een billabong is een drassig gebied, vaak in de vorm van een hoefijzer. Dez gebieden vind je alleen in de staat Northern Territory (NT). Australië kent verschillende staten. Wij bezoeken nu alleen de staten Queensland en NT. Australië is zo gigantisch groot dat we in deze vier weken niet verder komen dan dat.
We sliepen die eerste nacht van de tour in in tentenkamp in Cooinda. Wij hadden gelukkig wat extra betaald en zaten daardoor in n comfortabele lodge. Rond 18.00u wordt het donker en komen alle muggen en andere nachtelijke insecten tot leven. Dit merkten we meteen al bij het avondeten in een grote met gaas omgeven tent, waar de insecten volledig maling aan hadden. Gratis proteïne op je bord, zullen we maar zeggen. Na het eten hebben we met de groep een nachtwandeling in de buurt gemaakt waarbij we enorme spinnen hebben gezien en een blaffende uil (helaas geen fragment van de wafwaf uil). Na al dat lopen, klimmen en de hitte waren we best moe dus gingen we er op tijd in.
Onze grote rugzakken hebben we bij het hotel in bewaring gegeven zodat we alleen een kleine tas meenamen met het hoogstnodige aan kleding en toiletspullen. Achter de bus was een aanhanger waar de tassen van alle toergangers en koelkisten met eten en ijsblokken werden vervoerd.
Wij waren de eersten die opgehaald werden dus wij konden kiezen waar we wilden zitten. Daarna was de volgende stop, bij een backpackersaccommodatie waar nog 11 passagiers instapten. In totaal waren we met 13 toeristen en 2 gidsen: Kate, en Nat die bij haar in opleiding was.
Kate was chauffeur en gids en gaf ons alvast een uitleg over wat er de eerste dag op het programma stond. Ook liet ze ons weten dat we elk moment mochten vragen om te stoppen voor een foto of om een andere reden.
Onze eerste stop was bij Fogg Dam, een uitgestrekt moerasachtig gebied waar we heel veel vogels zagen waaronder witte reigers, en mooie vegetatie. Hierna reden we naar Kakadu national park. Dit park is eigendom van een groep Aboriginals en wordt onder leiding van een commissie van 10 Aboriginals en 5 niet-Aboriginals van overheidswege onderhouden. Gids Kate vertelde dat er in de zestiger jaren, nog helemaal niet zo lang geleden dus, een referendum in Australië is gehouden over de vraag of Aboriginals wel of niet de Australische nationaliteit moesten krijgen (!). Een meerderheid was daarvoor. Nog n interessant detail: de grond die oorspronkelijk van de Aboriginals was, was hen afgenomen door immigranten. Pas veel later kwam er wetgeving waarbij Aboriginals hun land terug konden krijgen. Daarvoor moesten ze wel aan hele strenge eisen voldoen. Zo moesten ze bewijzen dat ze met hun families al heel lang een band met dat land hadden. En dat dit land hen onrechtmatig was afgenomen. Vóór de komst van de immigranten was Australië helemaal van de Aboriginals. Zij zijn verdeeld in heel veel verschillende volken die in Australië elk hun eigen land hadden. Net als in Europa bijvoorbeeld. Er bestaat nog een landkaart waarop je al die landen kan zien.
Onderweg naar Ubirr kwamen we o.a. langs t dorpje Jabiru. Dit dorp is ontstaan toen ontdekt werd dat er uraneum in de grond zat. Er staat o.a. 'n hotel in de vorm van n krokodil. Alles in het dorp wordt betaald door het bedrijf dat de uraneum wint. Over 5 jaar loopt de licentie af en wordt Jabiru waarschijnlijk een slaapstad. Aboriginals noemden dit gebied 'sick land' en hadden er daarom geen moeite mee om het af te staan. Om de onveiligheid van dit gebied aan hun kinderen uit te leggen, tekenden ze op rotsen een menselijk lichaam met opgezwollen gewrichten. Zo'n tekening en nog veel meer rotstekeningen zagen we later in Ubirr. Een uitgestrekt gebied met veel rotspartijen waarop Aboriginals in het verleden allerlei verhalen en gebeurtenissen uitbeeldden. De oudste tekeningen zijn vaag geworden. Vaak maakten ze nieuwe tekeningen over de oude heen. Na een lunch aan een picknicktafel kregen we een fikse wandeling langs al die tekeningen, met als climax n prachtig panorama uitzicht over een groot gebied rondom dat in het natte seizoen van november tot april/mei helemaal onder water staat. Wij hadden mazzel: we waren dit jaar de eerste groep die Ubirr kon bereiken, het water was net ver genoeg gezakt. Wel moesten we door 60cm diep water rijden. Na Ubirr reden we naar Nourlangie, een rotspartij waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over de moerassige Anbangbang billabong. Een billabong is een drassig gebied, vaak in de vorm van een hoefijzer. Dez gebieden vind je alleen in de staat Northern Territory (NT). Australië kent verschillende staten. Wij bezoeken nu alleen de staten Queensland en NT. Australië is zo gigantisch groot dat we in deze vier weken niet verder komen dan dat.
We sliepen die eerste nacht van de tour in in tentenkamp in Cooinda. Wij hadden gelukkig wat extra betaald en zaten daardoor in n comfortabele lodge. Rond 18.00u wordt het donker en komen alle muggen en andere nachtelijke insecten tot leven. Dit merkten we meteen al bij het avondeten in een grote met gaas omgeven tent, waar de insecten volledig maling aan hadden. Gratis proteïne op je bord, zullen we maar zeggen. Na het eten hebben we met de groep een nachtwandeling in de buurt gemaakt waarbij we enorme spinnen hebben gezien en een blaffende uil (helaas geen fragment van de wafwaf uil). Na al dat lopen, klimmen en de hitte waren we best moe dus gingen we er op tijd in.
Erg leuke verspreking trouwens in de vorige reactie! 😂
Genieten meisjes .
De gids die wij hadden, was zeer gepassioneerd, dat maakt dat je graag naar haar luisterd.