Naar de Pyreneeën en terug

Gisteren tussendoor een rustdag genomen, deze keer niet alleen vanwege het weer maar ook omdat mijn linkerknie toch echt een beetje opspeelt, rust is dan het beste en laat het weer toch ook niet best zijn volgens mijn Franse radar.
Dus maandag avond bij een fijne Airbnb in de buurt van Angouleme 2 nachten geboekt.
Daarvandaan was het heel makkelijk om naar de stad te gaan, dat was dus ook mijn plan en zo geschiede.
Omdat het idd heel erg regende ben ik eerst naar een winkel centrum gegaan waar een Decathlon zat, ik kan daar heerlijk rond kijken wat ze allemaal op sport gebied verkopen en ik besloot maar weer een paar nieuwe wandelschoenen te kopen, de schoenen die ik had meegenomen waren er zo slecht aan toe dat ik er eigenlijk niet op kon lopen, stom van mij om die mee te nemen ipv de mooie wandel schoenen die ik in Australië heb gekocht, de achterliggende gedachte was dat die zwaarder zijn dan de schoenen die ik heb meegenomen. Lang verhaal kort, ik heb dus wandelschoenen gekocht en dus heb ik nu 3 paar wandelschoenen, maar mijn voeten groeien niet meer, dus ik doe er dan ook 3 keer zo lang mee, en ik kan nog een keertje wisselen.
Na mijn vorige rustdag in Poitiers ben ik weer lekker gaan fietsen, het ging goed maar zoals ook verwacht begon het klimmen nu wel echt, ik had dan ook gepland om minder km te maken, dat was goed bedacht.
Op vrijdag na 44 km was ik vroeg op de camping in Chateau Garnier, dat klinkt als een kasteel maar dat was het niet, de camping was een volkomen verlaten veld aan een meer met een paarl vissers die daar ook de nacht doorbrachten, aan het meer dus, niet op de camping, andere gasten waren er niet. De toiletten en douches waren bezet door spinnen en mieren maar het water was warm, dus ik kon niet klagen. De beheerder was een hele vriendelijke man, die voor deze overnachting met elektra zowaar 5 euro vroeg en mij daarvoor ook nog een blikje fris aanbood.
Ik heb daar prima geslapen maar voelde tijdens het opzetten van de tent een stekende pijn in mijn knie.
De volgende dag was het erg warm(drukkend) en dat was al direct bij het inpakken al duidellijk. Die dag was de zwaarste tot nu toe, veel klimwerk, af en toe een knie die protesteert en 29 graden met volle zon, en dan toch 60 km gefietst omdat de camping toch net verder lag dan gedacht. De camping was een prima plek die beheerd werdt door een Engelsman, er stonden dan ook vooral Engelsen. Ik bestelde de aanbieding wat inhield, 1 plaats op de camping, een maaltijd en een drankje voor 20 euro, helemaal goed.
Toen ik bijna klaar was met eten verscheen Jeroen uit Brabant. Deze jonge vent heeft gewoon ontslag genomen om te gaan fietsen, zijn baas gaf hem geen sabbatical, dus...
Hij fiets ook de St Jacob tot dat hij besluit een andere route te kiezen, geen plan dus. Leuk met deze jonge gesproken en daarna lekker geslapen.
Ik heb tijdens mijn reis nog een aantal fietsers ontmoet die ook de St Jacob fietsen, Jacob uit Maassluis en Henk uit Bergen op Zoom. De andere ontmoetingen zoals Hervé uit de Jura op de Trike en Aniek de oudere dame op haar kapotte fiets heb ik al verteld. Ik noem ze hier even zodat ik ze later niet vergeet.
Ik ben onderweg nog een zeer sympathieke Italiaan tegen gekomen, maar daar weet ik de naam niet meer van, ik heb wel een paar stikkers van hem gekregen, die heb ik op mijn tas geplakt, zie foto.

Vandaag, de dag na mijn rustdag bij Angouleme, heb ik echt rustig aan gedaan, maar 31 km en was om 14 uur al in de St Jacob pleisterplaats van Peter Franken ( een Nederlander) in Lémerie. Het zou vannacht ernstig gaan regenen, dus beter om niet in de tent te slapen.

Dit was het weer voor nu, tot de volgende keer.