Naar de Pyreneeën en terug
22 juni 2018 - Montalivet les Bains, Frankrijk
Nu al een paar dagen richting het noorden, het weer is nog wat onstuimig geweest en ik kan 2 fietsende regen dagen toevoegen aan mijn telling. De dag van mijn vertrek richting het noorden regende het voor het eerst direct al bij vertrek, dat is nooit erg fijn om de dag mee te beginnen, het was motregen, maar je wordt er toch nat van. Later begon het echt te plenzen en toen toch maar in een bus hokje wezen schuilen.
Die dag een flinke hoeveelheid km gemaakt met toch ook wel regelmatige gemene klimmetjes. Die nacht was ik graag in een kant rn klare tent gegaan, maar jammer genoeg was er geen beschikbaar, dus maar in mijn tentje geslapen, het weer was ondertussen opgeknapt. Ik begin te voelen dat ik geen 18 meer ben, de km en vooral ook het gebrek aan comfort gaan hun tol eisen, ik krijg overal pijntjes, rug, schouders, polsen, enz. Het hoort erbij denk ik maar, valt mij nog mee dat het pas na 6 weken is.
Nog maar even een rustdag nemen in Biscarosse aan een heerlijk meer, waar ze wel een prachtige tent voormij hebben met alle comfort, inclusief douche en toilet in de tent, en dat voor maar 57 euro voor 2 nachten, helemaal lekker.
Na deze welverdiende rust ga ik naar Arcachon, daar wil ik de pont nemen naar Cap ferret zodat ik verder langs de kust kan fietsen richting Montalivet waar ik vakantie ga nemen van mijn vakantie.
De pont vanaf Arcachon was geen pont maar een boot, bij de eerste steiger waar ik het plan had over te steken, bleek dat je via een trap de boot op moest, met mijn fiets en bagage geen goed idee, dus werd ik doorgestuurd naar een steiger 5 km verder waar ze een loop brug naar de boot hebben, er werd zelfs voor mij contact opgenomen met de steiger manager om zeker te stellen dat mijn fiets mee kon.
Bij de steiger aangekomen bleek dat de loopbrug, door laagwater, erg steil naar beneden liep en dat ik niet op de fiets mocht blijven zitten bij het afdalen, dat betekend dat ik dus ook niet kan remnen, de mannen lieten mij weten dat ze dat wel aankonden.
Er kwam een jongen om de fiets aan de voorkant tegen te houden, dat bleek duidelijk toch niet zo eenvoudig, dus werd die arme knul bijna verpletterd door mijn gevaarte, gelukkig werd hij gered door een collega. Bij de boot aangekomen werd ik verzocht toch iets van de bagage er af te halen, want de fiets moest op het dak. Ik heb wel 1 tas eraf gehaald maar ook aangeven dat ze hem beter op het achterdek konden zetten, gelukkig hebben ze deze keer wel naar mij geluisterd.
Bij aankomst in Cap Ferret hebben ze de fiets van de boot gehaald maar ze vonden het niet nodig om mij te helpen een net zo'n steile loopplank weer op te duwen en ondanks de beloften van een paar oudere wielrenners om mij te helpen, stond ik daar alleen. Ik had natuurlijk alle bagage er af kunnen halen maar dat was mijn laatste optie, eerst maar proberen met bagage. Dat ging natuurlijk niet, maar gelukkig stond boven op de steiger een vriendelijke Fransman naar mij te kijken die riep "Me help you" en ik dus geantwoord "Oui merci".
Natuurlijk nog even gebabbeld en bedankt en weer verder.
De camping was niet ver meer, dus lekker tentje opgezet en relaxen.
Vanaf Bayonne zou ik langs de kust fietsen dacht ik, maar tijdens het fietsen geen kust gezien, ik rij al dagen op een prachtig fietspad door pijnboom bossen en niets anders dan Pijnbomen, dus als ik op een camping aankom waar ik veel surfers zie lopen op blote voeten en met surfplank onder de arm, denk ik, de zee kan niet ver zijn. Ik koop dus een salade als avond maaltijd en loop de surfers achterna, die avond heb ik de zee gezien en heerlijk bij ondergaande zon gegeten. De Atlantische Oceaan is toch weer heel anders dan de Noordzee, veel blauwer en de golven zijn hier idd zeer geschikt om op te surfen.
Nu ben ik dus in Montalivet les Bains waar ik geniet van een heerlijke camping met alles er op en eraan en als toppunt komt Anna vanavond op het vliegveld van Bordeaux aan, ik zit nu in de trein om haar op te halen, ze blijft lekker een paar dagen bij mij op de camping.
Dit was het dan weer voor deze keer, de volgende update komt waarschijnlijk pas volgende week.
Die dag een flinke hoeveelheid km gemaakt met toch ook wel regelmatige gemene klimmetjes. Die nacht was ik graag in een kant rn klare tent gegaan, maar jammer genoeg was er geen beschikbaar, dus maar in mijn tentje geslapen, het weer was ondertussen opgeknapt. Ik begin te voelen dat ik geen 18 meer ben, de km en vooral ook het gebrek aan comfort gaan hun tol eisen, ik krijg overal pijntjes, rug, schouders, polsen, enz. Het hoort erbij denk ik maar, valt mij nog mee dat het pas na 6 weken is.
Nog maar even een rustdag nemen in Biscarosse aan een heerlijk meer, waar ze wel een prachtige tent voormij hebben met alle comfort, inclusief douche en toilet in de tent, en dat voor maar 57 euro voor 2 nachten, helemaal lekker.
Na deze welverdiende rust ga ik naar Arcachon, daar wil ik de pont nemen naar Cap ferret zodat ik verder langs de kust kan fietsen richting Montalivet waar ik vakantie ga nemen van mijn vakantie.
De pont vanaf Arcachon was geen pont maar een boot, bij de eerste steiger waar ik het plan had over te steken, bleek dat je via een trap de boot op moest, met mijn fiets en bagage geen goed idee, dus werd ik doorgestuurd naar een steiger 5 km verder waar ze een loop brug naar de boot hebben, er werd zelfs voor mij contact opgenomen met de steiger manager om zeker te stellen dat mijn fiets mee kon.
Bij de steiger aangekomen bleek dat de loopbrug, door laagwater, erg steil naar beneden liep en dat ik niet op de fiets mocht blijven zitten bij het afdalen, dat betekend dat ik dus ook niet kan remnen, de mannen lieten mij weten dat ze dat wel aankonden.
Er kwam een jongen om de fiets aan de voorkant tegen te houden, dat bleek duidelijk toch niet zo eenvoudig, dus werd die arme knul bijna verpletterd door mijn gevaarte, gelukkig werd hij gered door een collega. Bij de boot aangekomen werd ik verzocht toch iets van de bagage er af te halen, want de fiets moest op het dak. Ik heb wel 1 tas eraf gehaald maar ook aangeven dat ze hem beter op het achterdek konden zetten, gelukkig hebben ze deze keer wel naar mij geluisterd.
Bij aankomst in Cap Ferret hebben ze de fiets van de boot gehaald maar ze vonden het niet nodig om mij te helpen een net zo'n steile loopplank weer op te duwen en ondanks de beloften van een paar oudere wielrenners om mij te helpen, stond ik daar alleen. Ik had natuurlijk alle bagage er af kunnen halen maar dat was mijn laatste optie, eerst maar proberen met bagage. Dat ging natuurlijk niet, maar gelukkig stond boven op de steiger een vriendelijke Fransman naar mij te kijken die riep "Me help you" en ik dus geantwoord "Oui merci".
Natuurlijk nog even gebabbeld en bedankt en weer verder.
De camping was niet ver meer, dus lekker tentje opgezet en relaxen.
Vanaf Bayonne zou ik langs de kust fietsen dacht ik, maar tijdens het fietsen geen kust gezien, ik rij al dagen op een prachtig fietspad door pijnboom bossen en niets anders dan Pijnbomen, dus als ik op een camping aankom waar ik veel surfers zie lopen op blote voeten en met surfplank onder de arm, denk ik, de zee kan niet ver zijn. Ik koop dus een salade als avond maaltijd en loop de surfers achterna, die avond heb ik de zee gezien en heerlijk bij ondergaande zon gegeten. De Atlantische Oceaan is toch weer heel anders dan de Noordzee, veel blauwer en de golven zijn hier idd zeer geschikt om op te surfen.
Nu ben ik dus in Montalivet les Bains waar ik geniet van een heerlijke camping met alles er op en eraan en als toppunt komt Anna vanavond op het vliegveld van Bordeaux aan, ik zit nu in de trein om haar op te halen, ze blijft lekker een paar dagen bij mij op de camping.
Dit was het dan weer voor deze keer, de volgende update komt waarschijnlijk pas volgende week.
Ik geloof dat de heren van de boot dat ook niet leuk hadden gevonden.